پولس رسول بعد از توضيح فيض عظيم خدا در چهارده فصل اول رساله روميان، ما را تشويق ميكند كه زندگي خود را در ستايش، كاملاً به خدا تسليم نماييم : بنابراين، دوستان مـن، بـه جهـت بخشش عظيم خدا نسبت به خود . بدنهاي خويش را به عنوان قرباني زنده به خـدا براي خدمت و خشنودي اوتقديم نماييد. اينست پرستش راستين كه شايسته است به خدا تقديم شود.»
عـبادت راسـتين - چيـزي كه باعث خشنودي خدا مي گردد ، تنها زماني اتفاق مي افتد كـه شـخص خـود را كـاملاً بـه خدا بسپارد . دقّت كنيد كه يك واژه، دومرتبه در اين آيه بكار رفته است، و آن واژة تقديم است. پرستش يعني تقديم داشتن خود به خدا.
عمـل شخـصاً تسليم شدن با عباراتي همچون: تقديس خود، عيسي را به عنوان خداوند خـود قـبول نمـودن، صـليب خـود را برداشتن ، انكار نفس و به روح‌القدس واگذار نمودن بيان گرديده اسـت.
خدا طالب زندگي شما
-تمام آن- است. نود و پنج درصد كافي نيست.
در مسير تسليم كامل به خداشدن، سه مانع وجود
دارد:
تـرس، غـرور و سـردرگمي .»
ما نميفهميم خدا چه اندازه ما را دوست دارد، مايل هستيم كه زندگيهايمان را خودمان كنترل نماييم، و در فهم معني تسليم شدن دچار مشكل ميشويم.
آيـا مـيتـوانم به خدا اعتماد كنم؟
اعتماد عامل اساسي براي تسليم شدن است. براي تسليم شدن به خدا لازم است به او اعتماد نمود، و نمي توان به خدا اعتماد نمود مگر اينكه او را بهتـر بـشناسيم. تـرس مانـع تـسليم شدن ميگردد، ولي محبت ترس را دور ميكند.
هرچه بيشتردرك كنيم كه چقدر خدا ما را دوست دارد، تسليم خدا شدن برايمان آسانتر ميگردد.
آمین
درباره این سایت